Gen	dominujący (IV pokolenia)
Stosunek galdrów	neutralny
Wymagania	magia użytkowa i przemiany: 10

Są to demony, mające w swoim gronie istoty zarówno płci męskiej jak żeńskiej; do dziś opowieści o tych morskich istotach są żywe, zarówno wśród potomków galdrów i nawet samych śniących, tworzących na ich temat przeróżne, barwne baśnie i poematy. Na samym początku należy zauważyć, że postacią typową dla czystej krwi selkie nie jest postać ludzka – większą, zdecydowaną część czasu spędzają w formie zwierzęcia, foki. Ich transformacja w człowieka wymaga zrzucenia skóry; pod tą sylwetką nierzadko mamią i uwodzą nierozważnych marynarzy. Zachowane na ich temat zapiski obfitują w okrutne, spisane przez krew historie; inne, z kolei, są pełne szczęśliwych zakończeń. Najbardziej znana legenda dotyczy Goodmana z Orkad. Był to przystojny i majętny mężczyzna, który to nie umiał znaleźć kobiety zdolnej poruszyć jego serce. Goodman często wypływał na połowy; pewnego dnia ujrzał wygrzewające się w słońcu selkie. Zdjęły focze skóry oraz odpoczywały na plaży. Poruszony mężczyzna ukradł jedną ze skór. Kiedy selkie ponownie wskoczyły do morza, jedna nie była w stanie się ponownie odmienić. Nie posiadając swojej zwierzęcej skóry, okazała się całkowicie podległa Goodmanowi. Zajmowała się jego domem, była żoną i matką, do czasu, aż pewnego dnia odnalazła skrzętnie schowaną przez niego własność. Uciekła, a główny bohater opowieści już nigdy jej nie zobaczył. Historia ta nosi w sobie pewne znamiona prawdy; ten, kto posiądzie skórę selkie, ma nad nią znaczną kontrolę. Istota jest mu posłuszna, oddana, sprawdzając się doskonale w roli sługi czy małżonka. Nie jest świadoma, wówczas, swojej rzeczywistej natury, dopiero w chwilach samotności uświadamiając sobie dawne instynkty. Selkie słyną ze swojej niebywałej urody i roztaczanej aury, która, podobnie jak aura niks albo fossegrimów, wzbudza olbrzymi zachwyt. Znaczna część z nich ma ciemniejszą karnację, jednak podobne zjawisko nie jest sztywną regułą. Ich geny utrzymują się, stosunkowo słabnąc, przez cztery kolejne pokolenia. Młode selkie ulegają swojej pierwszej przemianie zazwyczaj w chwili, gdy staną na morskim wybrzeżu. Wtedy, po raz pierwszy odkrywają podświadomie zdolności i mogą zniknąć na długie lata, nieznalezione pomimo intensywnych poszukiwań. Im mniej rozrzedzona krew demona, tym potomek selkie jest silniej zależny od tego, kto posiądzie jego skórę. Przedstawiciele tej genetyki próbują zrzeszyć się w jedną społeczność, wyraźnie manifestując, że wykorzystywanie ich słabości jest poważnym przestępstwem, naruszającym wolną wolę, będącą podstawowym prawem istot ludzkich. Każdy potomek selkie jest utalentowany wyraźnie w dziedzinie magii użytkowej, a zwłaszcza magii przydatnej w codziennym życiu. Słyną ze swojego perfekcjonizmu oraz umiłowania porządków, często, nawet z własnej woli, dbając o nieskazitelny stan domu, w jakim pomieszkują.

Uwaga! Przy przemianie w zwierzę postać zawsze ściąga swoje ubrania – w innym przypadku selkie nie może przybrać foczej skóry.

Café Norden to niewielka kawiarnia nieopodal Placu Kupieckiego, która mieści się w niezwykle wąskiej i ciasnej uliczce między dwoma, niepozornymi kamienicami, przez co wyjątkowo łatwo ją przeoczyć. Otwarty stosunkowo niedawno lokal jeszcze nie został odkryty przez zbyt wielu mieszkańców Midgardu – zazwyczaj jest tutaj bardzo spokojnie, co zdaje się szczególnie nie przeszkadzać młodym właścicielom z Finlandii, którym najwyraźniej zależało na stworzeniu miejsca na uboczu. Kawiarnia podzielona jest  na dwie części: pierwsza z nich mieści pięć stolików, a druga, która jest bardziej wnęką niż osobnym pomieszczeniem, zaledwie dwa, będąc tym samym idealnym miejscem dla osób ceniących prywatność i ciszę. Po prawej stronie od wejścia znajduje się również wysoki, wykonany z drewna regał, gdzie można znaleźć wiele ciekawych książek udostępnianych z prywatnej biblioteczki właściciel. Na białych ścianach wiszą także niewielkie obrazy, dopełniając klimatu lokalu.

Bistro „1887” wzięło swoją nazwę od roku, w którym powstało. Choć lokal wielokrotnie zmieniał swoich właścicieli, a jego historia była dość burzliwa, kilka lat temu trafił w ręce młodego małżeństwa z Midgardu. Postanowili oni diametralnie zmienić wygląd restauracji, który wcześniej pozostawał wiele do życzenia, nadając temu miejscu zupełnie nowy klimat. Nie przypomina już dawnej karczmy – jest za to teraz bardzo przytulną restauracją o rustykalnym, tradycyjnym wystroju w sercu Ragnhildy Potężnej, gdzie za niewygórowaną cenę można skosztować tradycyjnej, norweskiej kuchni.